Ο Όσιος Ζήνων από την Καισάρεια της Καππαδοκίας

 

Ο Άγιος Ζήνων ο «Ταχυδρόμος» γιορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Γεννήθηκε το 339 μ.Χ. στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και έζησε τα χρόνια του Μεγάλου Βασιλείου.

Ο Ζήνων ήταν από πλούσια και ευσεβή οικογένεια. Οι γονείς του φρόντισαν να τον σπουδάσουν για να λάβει μόρφωση και του δίδαξαν το ήθος και τις αξίες της χριστιανικής πίστης. Τα προσόντα του γρήγορα ξεχώρισαν με αποτέλεσμα στη νεανική του ηλικία ο αυτοκράτορας Ουάλης (364-378) να τον προσλάβει ως αξιωματικό στην αυτοκρατορική αυλή με την αρμοδιότητα του ταχυδρόμου των αυτοκρατορικών επιστολών. Γι’ αυτό και ο Άγιος απέκτησε το προσωνύμιο «γραμματοκομιστής» και θεωρείται προστάτης των ταχυδρόμων.

Παρόλο που ο αυτοκράτορας ήταν θερμός υποστηρικτής των αρειανών, ο Ζήνων επιτελούσε με ακεραιότητα και τιμιότητα το λειτούργημά του και δεν επηρεάστηκε από το στενό περιβάλλον του Ουάλη. Τα χρόνια που ακολούθησαν υπήρξαν ιδιαίτερα δύσκολα για τους Χριστιανούς Ορθόδοξους που διώκονταν εκτεταμένα με οργανωμένο σχέδιο που μηχανορραφούσε η αυτοκρατορική αυλή. Ο Ζήνων με μεγάλη πικρία αντιδρώντας σε αυτή την κατάσταση παραιτήθηκε από το αξίωμά του και μετέβη στο όρος «Αντίοχος», εγγύς της Αντιόχειας, εκπληρώνοντας έτσι την κλίση που είχε για να αφιερωθεί στον Θεό. 

Από τον επίσκοπο Κύρου Θεοδώρητο μαθαίνουμε ότι ο Άγιος ζούσε σε μια σπηλιά, που παλαιότερα μάλλον ήταν τάφος. Το μόνο που είχε εκεί ήταν ένα στρώμα από άχυρα για να κοιμάται. Έτρωγε χόρτα και ψωμί, το οποίο του έφερνε κάθε δύο ημέρες ένας ευσεβής άνθρωπος που τον είχε ανακαλύψει εκεί. Νερό δεν υπήρχε κοντά στο σπήλαιο και ο Άγιος αναγκαζόταν να πηγαίνει σε μια μακρινή πηγή. Έβλεπε όμως αυτή τη δοκιμασία σαν άσκηση, γι’ αυτό και λέγεται ότι όταν κάποιος τον είδε στο δρόμο να κουβαλάει μόνος του τις στάμνες με το νερό και ζήτησε να τον βοηθήσει, ο Όσιος δέχτηκε για να μη τον στενοχωρήσει, αλλά όταν έφυγε ο πιστός άδειασε όλες τις στάμνες και πήγε πάλι μόνος του να τις γεμίσει για να συνεχίσει την άσκησή του.

Ο Θεός του ανταπέδωσε αυτή την ευχαριστία κατά τη διάρκεια των επιδρομών των Ισαύρων, οι οποίοι λεηλατούσαν την ευρύτερη περιοχή και μεταξύ άλλων σκότωσαν πολλούς μοναχούς και ασκητές. Αν και κάποια στιγμή βρέθηκαν μπροστά στην είσοδο του σπηλαίου, δεν εντόπισαν το ασκητήριο και γρήγορα άλλαξαν δρόμο.

Η πίστη του Οσίου ήταν παροιμιώδης και επηρέασε πολλούς από τους νέους μοναχούς και ασκητές της εποχής εκείνης. Ο Ζήνων πέθανε γύρω στο 417 μ.Χ., σε ηλικία 78 ετών.

ΠΗΓΕΣ

«Από την πολιτεία των Αγίων», Γεωργίου Γούναρη, Εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών, 2009

«Ποντιακή Λαογραφία (οι 4 εποχές και οι μήνες τους), Έλσα Γαλανίδου - Μπαλφούσια, «Αρχείον Πόντου - Παράρτημα 15», εκδ. Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, Αθήνα, 1999